"Üff! Ne güzel oturuyordum! Nerden çıktı bu ders de şimdi?", "Arkadaşlarım tam da beni çağırmışken ders mi olur?", "Biraz daha TV seyredeyim, nasıl olsa bir yere
kaçmıyor ya!", "Bugün canım sıkılıyor, yarma bıraksam da olur!"... Ne kadar tanıdık tepkiler, değil mi? Öğrenci olmuş herkesin yaşadığı bir karşılıktır bu. Ders çalışmaktan ya kaçılır ya da belirsiz bir zamana ertelenir genelde. Oysa her ikisi de bir gerçeği ortadan kaldırmadığı gibi çözümü giderek çetrefılleşen, sevimsizleşen bir sorun oluşturur. Nedir yapılması gereken? Kendinizde şimdiye kadar ele aldıklarınıza dayanan bir "iç disiplin" oluşturmak. Şunu unutmayalım; ne yaparsak kendimiz için yaparız. Yaptığımız ya da yapacağımız şeyler ne ana babamız içindir ne de öğretmenlerimiz. Yaşam, bizim yaşamımız. Hayatımızı sahiplenerek yola koyulmak, kendimizi bu yolun gerektirdiği araç gereçle donatmak kendi işimiz ve bu da kendi elimizde.
"Bir türlü derse başlayamıyorum" dediğinizde, hayatta ulaşmak istediğiniz "amacı", kendi amacınızı düşünün. Şu bir gerçek; hepiniz amacına ulaştıracak olan yolu bir düzlemde bilmektesiniz.. Bu yola döşenecek raylara da sahipsiniz.. Örneğin, amacınız üniversiteye girmekse, yolu "düzenli ders çalışmak"tır. Bu yoldaki raylar nelerdir? Kitaplar, defterler, test soruları, deneme sınavları, vb. Öyleyse yola koyulma zamanının geldiğini, bunu gecikmeden gerçekleştirmek zorunda olduğunuzu bilin!
Her mesleğin olduğu gibi "öğrencilik mesleğinin" de kendine özgü zorlukları vardır hiç kuşkusuz. Ancak bir işi "iş" yapan, zorluğudur. Zorluk, zararınıza değil, yararınıza işleyen bir niteliktir. Bu öneriyi çoğunuzun tepkiyle karşıladığını canlandırabiliyorum. Ama bir düşünelim: Bir şeye neden "zor" deriz? Bize öyle geldiği için.. Peki, niçin bize öyle gelir? O şeyle daha önce karşılaşmadığımız için.. Pekala, şimdi onunla karşılaştık bile! Ne yapmamız gerekiyor? Karşılaştığımız şeye bir anlam vermek için çaba göstermek. Bu yolda bize yardımı olacak çok şey var. Yalnız değiliz.
Öğretmenlerimiz, kaynaklarımız.. Bunların hepsi bizim için var. Dayanağımız da hazır. Yeter ki bunun farkına varalım. Öyleyse neden hâlâ bekliyoruz? Şöyle birkaç derin nefes alıp işe koyulalım!
Derse Başlamak İçin
1- Amacınızı gözünüzün önünde canlandırın. Önceki bölümde yaptığınız "Değerler ve Prensipler" ile "Kesin Hedef Saptama" alıştırmalarını yapabilirsiniz.
2- Her ne pahasına olursa olsun, ders çalışma saati geldiyse masanıza oturun. Ancak masada ders dışında hiçbir şey (roman, dergi, oyuncak, vb.) olmamalı. O masa bir anlamda kutsal gibi düşünülmeli. Yemek yeme, uyuma, oyun oynama gibi faaliyetlerinizi buradan başka bir yerde gerçekleştirin.
3- Çalışma masanızı, ışık arkadan gelecek şekilde ve havanın durumundan fazla etkilenmemek için cam kenarından uzak olacak biçimde yerleştirin.
Şimdi, aşağıdaki alıştırmayı yapmakla işe başlayın. Artık HAREKET ZAMANI!
DERLEYEN... (EDİTÖR)
İletişim:
[email protected]