Beynin sağ ve sol olarak ikiye bölündüğü bir zamandır biliniyordu. Beynin sol yanı hasara uğrarsa bedenin sağ yanının felç olmaya eğilimli olduğu ve benzeri şekilde, beynin sağ yanı hasara uğrarsa bedenin sol yanının felç olmaya eğilimli olduğu biliniyordu. Bir başka deyişle, beyninizin bir yanı bedeninizin diğer yanını kontrol ediyor.
California Üniversitesi'nden Profesör Robert Ornstein'ın yeni araştırması beynin her bir yanı tarafından ele alınan faaliyetleri daha çok aydınlatmıştır.
Beynin iki yarısının biyolojik olarak benzeştiğinin ve ikiye bölünmüş bir beyin değil de, uyum içersinde çalışan iki beyin olarak düşünülmesinin daha gerçekçi olabileceği bilinciyle yola çıkan Profesör Ornstein, her bir beynimizin, değişik fiziksel faaliyetlere ilaveten değişik entelektüel faaliyetleri ele alıp almadığını bulmaya karar verdi.
Öğrencilerinin bazılarına beyin dalgalarını ölçen özel başlıklar taktı ve değişik zihinsel işlevler yapmalarını istedi. Sayı listelerini toplamalarını, resmi mektup ve hikâyeler yazmalarını, renkli blokları düzenlemelerini, mantıkla irdelemelerini, ve "hayal kurmalarını" istedi. Bu faaliyetler yapıldığı esnada Profesör Ornstein her kişinin beyninin iki yarısından gelen dalgaları ölçüyordu.
Bulguları hem şaşırtıcı hem önemliydi. Genelde sol beyin aşağıda sıralanan faaliyetleri ele almakta:
1. matematik
2. dil
3. mantık
4. irdelemek
5. yazmak
6. ve diğer benzeri faaliyetler
ve beynin sağ yanı çok farklı faaliyetleri ele almakta:
1. hayal gücü
2. renk
3. müzik
4. ahenk
5. hayal kurmak
6. ve diğer benzeri faaliyetler
Ornstein daha ziyade beyinlerinin bir yanını kullanmak üzere eğitilmiş olan insanların, hem genel durumlarda, hem de özellikle diğer yanı ile ilgili faaliyetlere belirli bir gereksinim duyulduğu özel durumlarda, diğer yanı bu oranda kullanamadıklarını keşfetti.
Daha da önemlisi, Ornstein, iki beyinden "zayıf" olanı, daha kuvvetli olan taraf ile işbirliği içersinde çalışmaya uyarıldığı ve teşvik edildiği zaman, sonuçta genel yetenek ve etkide büyük bir artış olduğunu buldu.
Bu artışlar Ornstein'in umduğundan daha büyüktü: zayıf yanı kuvvetli yanla birlikte çalışmaya teşvik ettiği zaman, şöyle bir artış bekliyordu: 1 yan + 1 yan = iki misli etkili performans. Gerçek sonuç beynin bazen standart matematikten farklı çalışabildiğini gösterdi, çünkü bir yan diğer yanla "toplandığı" zaman, çoğunlukla beş ila on misli daha etkili bir sonuca ulaşılıyordu.
Batı'da eğitilmiş olan bizler için Ornstein'ın bulgularının özel önemi vardır çünkü çoğumuz üç ana konuda eğitildik: okumak, yazmak, ve aritmetik - sol beyin, sol beyin, sol beyin. Sanata ve müziğe yeteneği olan, elleriyle maharetli, biraz da "hayalci" olan öğrenci, geleneksel olarak akılsız, aptal, üniversiteye uygun olmayan, ve "kalın kafalı" olarak değerlendirilmiştir. Şimdi tüm kanıtlar bunun bir yanılgı olduğu ve daha yaratıcı veya sanatkâr insanın, daha akademik olan insan kadar "zeki" olduğu doğrultusundadır.
Sanatçı ve Bilim Adamı Büyük sanatçı ve bilim adamı olduğu kabul edilen insanlar üzerindeki araştırmalar bu çalışmaları desteklemiştir. Örneğin, çoğunlukla zamanının en büyük bilim adamı olduğu kabul edilen Einstein sadece beyni sayılarla ve formüllerle dolu olan kıvırcık saçlı bir matematik fizikçisi değildi.
Okulda matematikten kaldığını ve hayal kurduğu için neredeyse üniversiteden atıldığını kayıtlar göstermektedir. Einstein'ın kendi anlatımına göre, görecelik teorisini masasında otururken değil, yazın bir tepede yatarken bulmuş.
Beyniniz iki ayrı beyne bölünmüştür. Sol beynin etki alanında şu faaliyetler bulunur: sözcükler, sayılar, manttk ve irdelemek. Sağ beynin etki alanında şu faaliyetler bulunur: imgeler, renk, hayal kurmak, vb. Hem sanatsal hem bilimsel yetenekleriniz var.
Yarı kapalı gözlerle yukarı baktığında, güneş kirpiklerinden içeri süzüldü ve binlerce ufacık güneş ışını halinde dağıldı. Einstein güneş ışınlarından birinin üzerine binebilseydi nasıl olacağını merak etti ve hayalinde evrende bir yolculuğa çıktı. Hayal gücü onu öyle bir yere götürdü ki, okulda öğrendiği fizik ona orada olmaması gerektiğini söylüyordu. Bu konuda endişelendi ve karatahtasına döndü, hayal gücünün okul eğitiminden daha doğru olduğuna inanarak, beyninin ona söylediği gerçekleri açıklayacak yeni bir matematik üzerinde çalıştı. Geriye baktığımızda görebiliyoruz ki aslında beyninin her iki yanını olağanüstü ölçüde kullanmıştı, beyninin sağ yanı o güzel hayali yolculuğu üretmişti, beyninin sol yanı yeni bir fizik ve matematik geliştirmek ve yarattığı imgeyi resmi bir çerçeveye oturtmak için kullanılmıştı. Bu birliktelik insanoğluna tüm zamanların en önemli teorilerinden birini sağlamıştı.
Benzer şekilde, büyük ressamlarla ilgili araştırmalar onların sadece tuale renkleri kondurmaktan mutlu kimseler olmadıklarını göstermiştir. Klee, Cezanne, Picas-so gibi ünlü ressamların not defterleri üzerine yapılan araştırmalar, onların yapmaya çalıştığı şeylerin tariflerinin olağanüstü matematiksel ve geometrik olduğunu, renk, şekil ve çizgiyle kurmaya çalıştıkları belirli ilişkileri çok ince ayrıntılarıyla özetlediklerini göstermiştir. Araştırmalar tekrar tekrar gösteriyor ki büyük zekâlar ya "sanatkâr" ya da "bilimsel" olarak yanlışlıkla etiketlenmiştir, oysa gerçekte her ikisiydiler.
Belki de bunun en iyi örneği çoğu kişi tarafından tüm zamanların en büyük beyinlerinden biri olarak kabul edilen kişidir: Leonardo da Vinci. Leonardo'nun, tarihin en komple adamı olarak ünü, matematik, dil, mantık, ve irdeleme yeteneklerinin olağanüstü olduğu kadar, hayal gücü, renk, ahenk, ve şekli kullanma kabiliyetlerinde de olağanüstü oluşuna bağlıdır.
Ornstein'ın çalışmalarından çıkarılacak en akıllıca sonuç her birimizin potansiyel olarak olağanüstü bilimsel ve olağanüstü sanatkâr oluşudur. Eğer şimdi tek tarafa meyilli görünüyorsak, bu doğuştan yeteneksiz olduğumuzdan değil, sadece beynimizin bir yanına gelmek için diğer yanına tanınmış olan olanakların verilmemiş olmasındandır.