İnsanoğlu sosyal bir varlıktır. Tek başına yaşayamaz ve doğduğu andan itibaren ona bakacak, yedirip içirecek, bir şeyler öğretecek birilerine ihtiyaç duyar. Ölüme kadar da sosyal olma ihtiyacı devam eder.
Sosyal bir varlık olarak en önemli görevlerimizden biri sevmek ve sevilebilmektir.
İşimizde ne kadar uzman olursak olalım; insanları sevmiyorsak ve onlarla iyi ilişkiler kuramıyorsak aslında kendi içimizde eksik kalmışız demektir.
Çünkü gelişmemizde ve ilerlememizde başka insanların fikirleri, davranışları ve tutumları önemli bir etkendir.
Bu etkinin pozitif veya negatif oluşunu davranışlarımızla belirleyen de bizizdir.
İş yerinde tüm çalışanlara saygısız ve küçümseyen bir tavır sergiliyorsak, terfi edilme zamanımız geldiğinde olumlu oy kullanacak insanların sayısı son derece sınırlı olacaktır. Ya da tavırlarımızla insanları rahatsız ediyorsak, patronun işçi çıkarması gerektiğinde aklına ilk gelen biz olacağızdır.
Bir defa bir danışanın işten çıkarılma nedenini dinlemiştim. Patron işten çıkarmak için yanına çağırdığında şu cümleleri sarf etmiş: “Biliyorum çok iyi bir insansınız, işinizi de iyi yapıyorsunuz ama yıldızlarımız bir türlü barışmadı, yıldızınızın barıştığı biriyle çok başarılı olacağınızdan eminim.”
İnsanlara verdiğiniz enerjiler, yansıttığınız yüzünüz sizin başarı ve mutluluk seviyenizi belirleyecek bir role sahiptir. Ne kadar mutlu ediyorsanız, o kadar mutlu olursunuz.
Yapılan bir araştırmada 2000’den fazla işverene şu soru soruluyor; “İşten çıkartılan son 3 kişinin çıkarılma nedenleri neydi?” Cevaplardan çıkan sonuç çok çarpıtıcıydı.3 kişiden 2 si “Diğerleriyle geçinemediği için işlerine son verildi.” Diye yanıtlamışlardı bu soruyu.
Başarılı ve mutlu olmak için sosyal bir varlık olarak neye ihtiyacımız var? “Hoş görmeye”, “affetmeye”, “Olur insandır hata yaparak öğrenir” demeye, değil mi? Güzel bir söz vardır: ”Hiç hata yapmayan kişiler hiçbir şey yapmayanlardır”
Başarıya veya mutluluğa giden yollar sağlıklı ilişkilerin kapısından geçer. İyi ilişkiler kurmayı sadece işinizde veya evinizde değil, her zaman her yerde başarabildiğiniz ölçüde ruhunuz mutlu ve huzurludur.
Bir gün sormuşlar ermişlerden birine:”Sevginin sadece sözünü edenlerle, onu yaşayanlar arasında ne fark vardır?”
“Bakın göstereyim,” demiş, ermiş. Önce sevgiyi dilden gönüle indirememiş olanları çağırarak onlara bir sofra hazırlamış. Hepsi oturmuşlar yerlerine. Derken tabaklar içinde sıcak çorbalar gelmiş ve arkasından da ‘derviş kaşıkları’ denilen bir metre boyunda kaşıklar. Ermiş sofradakilere, “Bu kaşıkların ucundan tutup öyle yiyeceksiniz.” diye bir de şart koymuş. “Peki!” deyip içmeye teşebbüs etmişler. Fakat o da ne? Kaşıklar uzun geldiğinden bir türlü döküp saçmadan götüremiyorlar ağızlarına. En sonunda bakmışlar beceremiyorlar, öylece aç kalkmışlar sofradan.
Bunun üzerine, “Şimdi..” demiş ermiş: “Sevgiyi gerçekten bilenleri çağıralım yemeğe.” Yüzleri aydınlık, gözleri sevgi ile gülümseyen, ışıklı insanlar gelmiş, oturmuş sofraya bu defa. “Buyurun.” denilince, her biri uzun boylu kaşığını çorbaya daldırıp, sonra karşısındaki kardeşine uzatarak içirmiş. Böylece her biri diğerini doyurmuş ve şükrederek kalkmışlar sofradan. “İşte!” demiş ermiş ve eklemiş: “Kim ki hayat sofrasında yalnız kendini görür ve doymayı düşünürse, o aç kalacaktır. Ve kim kardeşini düşünür de doyurursa, o da kardeşi tarafından doyurulacaktır. Şunu da hatırlayın, hayat pazarında alan değil, veren kazançtadır daima”.
Bu makale şu konularla ilgili olabilir :
sevgisizlik sözleri -
sevgisizlik hastalığı -
sevgi sözleri -
sevgisizlik ayrılıktan daha zor -
sevgisizlik ile ilgili sözler -
sevgisizlik nedir -
sevgisizlik bencillik -
sevgisizlik sözlük -
Sevgisizlik Nedir?
başlıklı Cemal KONDU
tarafından yazılan yazı 3770 kişi tarafından okundu ve 0 kişi tarafından yorumlandı